Obecne czasy w każdym wymiarze cechuje złożoność, rozczarowanie, niepewność i lęk. Metafory te trafnie oddają apokaliptycznego ducha współczesności. Obserwujemy rosnącą zawiłość życia społecznego i emergentnych procesów je kształtujących. Zachodzące zjawiska są trudne do opisania, niemożliwe do przewidzenia i często nie wiemy jak one powstają. Nikt nie jest w stanie całościowo objąć ich rozumem, uporządkować oddziaływania pomiędzy jednostkami, obiektami czy zdarzeniami. Świat coraz bardziej się komplikuje, a ludzie mają poczucie braku kontroli nad tym, co się wokół nich dzieje. Dostrzegając współczesne mechanizmy generujące trudności, podjęłam próbę zbudowania konstrukcji architektonicznych, których nawarstwiające się układy płaszczyzn, splątane struktury umożliwiłyby mi zwizualizowanie nieuchwytnych systemów, w których funkcjonujemy. Bryły przestrzenne i refleksy świetlne to także próba ukazania połączeń między teraźniejszością a przyszłością w zagęszczającej się rzeczywistości.

“Nasze wszystkie wątpliwości” to obiekt, który jest bezpośrednią kontynuacją moich rozważań nad kondycją współczesności i pracy nad instalacją “Niepewność” z 2020 roku, zaprezentowanej podczas indywidualnej wystawy “Instrukcja obsługi Wyspy Utopia”. Wpisuje się również w dwa obszary moich poszukiwań artystycznych: “Inside / Outside” i “Co będzie. Rozważania o przyszłości”. Przy wykonaniu zachowana została ciągłość użytych materiałów – odpadów szkła akrylowego ciętych, wyginanych lub łamanych jedynie na drobniejsze części i konsekwencja w kompozycji przestrzennej. Wykorzystane pleksi to prostokątne płyty o różnych wymiarach, przezroczystości lub kolorze, dodatkowo elementy lustrzane, odbijające światło. Zgromadzone do działań artystycznych przedmioty pochodzą z kontenerów na odpady firm zajmujących się dystrybucją tworzyw sztucznych. W powstające z nich obiekty włączone są elementy oświetlenia – taśmy LED, które pozwalają uzyskać odbicia świetlne.