Didaskalia
„Didaskalia” to wystawa zbiorowa dziewiętnastu członków „Otwartej Pracowni”: Tomasza Bielaka, Oliwii Beszczyńskiej, Maksymiliana Cieślaka, Lecha Mazurka, Michała Mroczki, Flory Nastaj, Magdaleny Łaty, Karoliny Komorowskiej, Pawła Korbusa, Piotra Korola, Katarzyny Kowalskiej, Sławomira Plewki, Sebastiana Smita, Kamila Stańczaka, Piotra Strobla, Sławomira Tomana, Grzegorza Tomczyka, Kamila Zaleskiego, Ewy Zarzyckiej.
Tytuł wystawy w sposób symboliczny odzwierciedla ideę samego stowarzyszenia, które jest aktywnością dodatkową, stanowi bezinteresowny, wynikający z potrzeby wewnętrznej wątek życia każdego jego członka. Jednak te marginalne działania stanowią często, podobnie jak średniowieczne glosy, prawdziwą wartość. Paradoksalnie to właśnie one wnoszą nowość, oryginalność, swobodę, tworzą sens. Podobnie jest ze sztuką w ogóle. Przez bardzo długi okres czasu zauważano jedynie „wielką” historię sztuki, historię tworzoną przez najwybitniejszych twórców, historię ich najwybitniejszych dzieł. To samo dotyczyło muzyki, literatury, polityki. Choć tendencja ta budziła się już wcześniej, dopiero w XX wieku zwrócono uwagę na peryferie sztuki – mniej znanych artystów, mało znaczące ośrodki twórcze, wczesne „niedojrzałe” dzieła gigantów, dzieła wymykające się standardom czy klasyfikacjom. Peryferyjność stała się i wciąż jest cechą cenioną i pożądaną, jako że łączyła w sobie takie cechy jak oryginalność i elitarność. Z czasem „wielka” historia sztuki została zastąpiona historią sztuki marginesów jako tej ciekawej, wolnej, prawdziwej i wartościowej. W ten sposób nastąpił całkowity przewrót postrzegania sztuki.
Kuratorka: Izabela Bartkowiak
Grafika: Kosma Ostrowski
Foto: archiwa prywatne artystki
