Podczas letnich rezydencji w Berlinie w 2017 i 2018 roku przeprowadziłam obserwacje i działania w centralnych dzielnicach stolicy Niemiec, związane z analizą i porównaniem jakości przestrzeni wizualnej. Pretekstem do refleksji była chęć głębszego zrozumienia różnic społecznych, nakreślenia ram tożsamości wybranych miejsc i uchwycenia ich esencji. Finalnie projekt skupił się na materiałach drukowanych, naklejanych i komunikatach malowanych, takich jak plakaty, reklamy, ogłoszenia, napisy, wlepki itp, tworzących kolorowe tło miasta. Papierowe przekazy trafnie odzwierciedlają proces nadprodukcji informacji we współczesnym świecie. Śmietnik informacyjny powoduje w tym przypadku realne zaśmiecanie przestrzeni, w której żyjemy. Jakie treści pojawiają się na wskazanych nośnikach w Warszawie a jakie w Berlinie? W miarę możliwości i rozwijania projektu, porównam również przestrzeń wizualną w innych miastach. W jakim celu zostały powieszone? Czy są to treści czysto reklamowe, komercyjne, czy może inicjatywy oddolne, DIY, o społecznym przekazie? Chętnie na nie patrzymy, czy wręcz przeciwnie? Jakie budzą emocje? Zachęcają do działania, czy budzą irytację? I przede wszystkim jaki jest poziom ich estetyki? Czy zależą od lokalizacji?
Podczas zbierania informacji wizualnych i tworzenia zbioru przekazów charakterystycznych dla Berlina, moją uwagę przykuły miejsca intensywnie oklejone plakatami, ściany i słupy z nagromadzoną masą papieru, zawilgoconą i odpadającą pod własnym ciężarem. Jeden z takich zwojów papieru posłużył mi za materiał badawczy, a następnie stał się bazą do stworzenia obiektu “Olfaktoryczny obraz”. Odcięcie grubego zwoju naklejanych jeden na drugi plakatów pozwoliło zaobserwować kolejne jego warstwy. Zewnętrzne zachowane w bardzo dobrym stanie, ale im bliżej środka tym więcej wilgoci, pleśni i intensywnego odoru.
Powstanie niewielkich rozmiarów (20×20 cm podstawa) obiektu o tak mocnym i nieprzyjemnym zapachu ma na celu zbadanie możliwości transportowania go, przechowywania i zachowania do dalszych eksperymentów. Równocześnie stanowi zapowiedź możliwości wykreowania w bezpieczny sposób większych tego typu obiektów lub całego wnętrza, do którego będzie można wejść i poczuć intensywny zapach starego papieru z ulicy. Czy weszlibyśmy do takiego pomieszczenia?
Gotowy “Olfaktoryczny obraz” został sfotografowany na tle panoramy Berlina i wyglądających bardzo sterylnie, monumentalnie i futurystycznie rządowych budynków (Marie-Elisabeth-Lueders-Haus, Jakob-Kaiser Haus, Paul-Löbe-Haus).
Wspólne rozważania i zarys projektu sporządzony podczas pobytu w Berlinie z Agnieszka Pakuła.

Projekt z pogranicza dwóch, wytyczonych przeze mnie obszarów poszukiwań: “Miastoprzestrzeń * Zanurzenie” i “Inside / Outside”.